مولوسکوم مسری
مولوسکوم ضایعه پوستی غیرسرطانی و شایعی است که منشاء آن، عفونت ویروسی لایه های سطحی پوست می باشد. مولوسکوم مسری مشابه زگیل است ولی توسط ویروس متفاوتی ایجاد می شود. نام مولوسکوم مسری اشاره به این دارد که این بیماری به آسانی با تماس پوستی گسترش می یابد. این ویروس می تواند از طریق خراش های کوچک در پوست یا منافذ مو وارد پوست شود و باعث ایجاد ضايعات پوستی شود. این ویروس هیچکدام از اعضای داخلی بدن را مبتلا نمی سازد.
مولوسکوم مسری معمولاً به صورت ضایعاتی سفید یا صورتی رنگ و گنبدی شکل است. ممکن است این ضایعات براق بوده و یا فرورفتگی هایی در مرکز آن وجود داشته باشد. مولوسکوم مسری غالباً به صورت دسته های نزدیک بهم در پوست سینه، شکم، بازوها، کشاله ران و نشیمنگاه یافت می شود. همچنین می تواند پوست صورت و پلک چشم ها را هم گرفتار کند. چون این ضایعات در نتیجه تماس مستقیم پوست مبتلا با پوست سالم گسترش می یابند، معمولاً در مناطقی از پوست که دو لایه با هم تماس دارند (مثل چین ها، زیربغل یا در کشاله ران) یافت می شوند. گاهی ممکن است مولوسکوم قرمز یا ملتهب شود. این اتفاق معمولاً وقتی رخ می دهد که ضایعه در حال بهبود خودبخودی است.
گاهی متخصصین پوست برای اطمینان از تشخیص، تعدادی از سلول های سطح ضایعه را پس از تراشیدن از روی پوست، در زیر میکروسکوپ بررسی می کنند. مولوسکوم مسری در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند(مثلاً بیمار مبتلا به ایدز یا بیماری که پیوند عضو شده است)، ممکن است در اندازه های خيلی بزرگ باشد و صورت را نیز درگیر کند.
مولوسکوم مسری چگونه منتقل می شود؟
ویروس این بیماری از پوست فرد مبتلا به پوست افراد دیگر منتقل می شود. لذا مولوسکوم مسری اکثراً در افرادی که تماس های پوستی مکرر دارند (مثل کودکان در منازل، مهدکودک ها یا مدارس) رخ می دهد. اگر این ضایعات در نواحی تناسلی بوجود آیند، قابل انتقال از طریق آمیزش جنسی نیز می باشند. ابتلا به این بیماری از راه های دیگر، بعید ولی ممکن است. به عنوان نمونه مولوسکوم مسری ممکن است در استخرهای شنا میان کودکان گسترش یابد.
افرادی که بدلیل تماس های پوستی زیادتر، بیشتر در معرض این ویروس هستند، ریسک بیشتری برای ابتلای به این بیماری دارند. بچه ها نسبت به بالغین استعداد بیشتری برای ابتلای به این بیماری دارند.
مولوسکوم مسری در مناطق گرمسیر شايع تر است چون گرما و رطوبت به رشد ویروس آن کمک می کنند. همچنین افرادی که مبتلا به ایدز هستند، بیشتر مستعد ابتلا به مولوسکوم مسری می باشند.
آيا نيازي به درمان مولوسکوم مسری وجود دارد؟
از آنجایی که مولوسکوم مسری یک بیماری مسری است، بسیاری از متخصصین پوست توصیه به درمان آن می کنند. با این حال، این ضایعات به تدریج، خودبخود و بدون گذاشتن جوشگاه از بین می روند. بدلیل اینکه این ضایعات از یک ناحیه به نواحی دیگر پوستی گسترش می یابند، ممکن است در حین اینکه برخی ضایعات از بین می روند ضایعات دیگری رشد کنند. برای اینکه تمامی ضایعات خودبخود برطرف شوند ممکن است زمانی بین 6 ماه تا 5 سال طول بکشد. در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، ضایعات دیرتر بهبود می یابند.
چگونه می توان مولوسکوم مسری را درمان كرد؟
درمان مولوسکوم مسری شبیه درمان زگیل است و شامل منجمد کردن با نیتروژن مايع، از بین بردن ضایعات با اسیدهای متفاوت یا مواد تاول زا، سوزاندن با دستگاه های مخصوص (کوترالکتریکی)، تراشیدن ضایعات، استعمال کرم های موضعی حاوی رتینوئید یا مواد تنظیم کننده سیستم ایمنی یا داروی ضد ویروس می باشد. درمان مولوسکوم مسری با روش های انجماد، تراشیدن، سوزاندن و لیزر با مختصر ناراحتی همراه می باشد. اغلب این روش ها تنها در بچه هایی که همکاری بیشتری دارند و بزرگسالان به کار می روند. در صورتیکه ضایعات متعدد باشند، لازم است درمان هر 3 تا 5 هفته تا زمان بهبودی کامل ضایعات، تکرار شود. همچنین راه دیگر برخورد با مولوسکوم مسری این است که آن را درمان نکنیم و صبر کنیم تا ضایعات خودبخود از بین بروند. این برخورد بویژه در بچه های کوچک مناسب می باشد.
آیا احتمال عود مولوسکوم مسری وجود دارد؟
همواره احتمال ابتلای مجدد شخص به مولوسکوم مسری وجود دارد.